آرشیو تیر ماه 1401

مشاوره مالیاتی رایگان
کسب‌وکارهای واقع در تگزاس و سایر مناطقی که تحت تأثیر طوفان‌های شدید زمستانی قرار گرفته‌اند نیز تمدید پرداخت‌های مالیاتی تخمینی سال 2021 خود را به عنوان نوعی کمک‌رسانی به بلایا دریافت کردند. پرداخت‌های مالیات بر درآمد برآورد شده در 15 آوریل 2021، و همچنین اظهارنامه سه ماهه حقوق و دستمزد و مالیات غیر مستقیم که معمولاً در 30 آوریل سررسید است، هر دو در 15 ژوئن 2021 سررسید هستند.
سند مالیاتی ارزیابی شده برای کارآفرینان به حقوق و هزینه های تجاری و فردی، از جمله هزینه های کار مستقل می پیوندد.

مالیات بر فروش محصولات و خدمات فروخته شده در ایالات خاص
سازمان‌ها به‌راحتی هزینه‌های معاملاتی را برای اقلام و سازمان‌هایی که می‌فروشند، پرداخت نمی‌کنند. با این حال، در صورتی که کسب‌وکار شما در یک اکسپرس کار می‌کند که دارای هزینه‌های شخصی دولتی است، باید چارچوبی را برای جمع‌آوری هزینه معاملات از مشتریان خود تنظیم کنید و آن وظیفه را گزارش دهید و به ایالت خود بپردازید.

فروشندگان در بسیاری از ایالت ها برای جمع آوری هزینه معاملات و پرداخت آن به بخش درآمد ایالت مورد نیاز هستند.

موارد و ادارات صریح، مشروط به قوانین ایالتی، واجد شرایط هستند. وجه نقد باید از مشتریان جمع آوری شود، به تفصیل پرداخته شود و به طور مداوم پرداخت شود.

هزینه های معاملات را برای چیزهایی که در وب می فروشید به خاطر بسپارید. انتخاب جدید دادگاه عالی ایالات متحده به ایالت ها فرصت بیشتری برای جمع آوری هزینه معاملات از فروشندگان آنلاین مستقر در ایالت خود می دهد. این بدان معناست که ممکن است مجبور شوید هزینه معاملات آنلاین مشتریان خود را شارژ کنید و آن را به طور مداوم پرداخت کنید. مالیات بر دارایی بر املاک تجاری
هزینه محلی یک ارزیابی نزدیک است. در صورتی که کسب و کار شما دارای ملک (زمین) واقعی باشد، مانند یک سازه، باید هزینه محلی را به مسئول محله، که عموماً شهر یا استانی است که ملک در آن یافت می شود، پرداخت کند.

هزینه بستگی به احترام ارزیابی شده، معادل برای منابع فردی، مشابه یک خانه دارد.

در هنگام فروش یک ملک تجاری، تفکرات غیر معمول برای پرداخت هزینه های دولتی وجود دارد. ممکن است نیاز به پرداخت هزینه های افزایش سرمایه با توجه به تضاد بین هزینه اساسی و هزینه فروش داشته باشید.

قبل از فروش ملک تجاری، به طور مداوم از یک متخصص ارزیابی پشتیبانی کنید.

مشاوره مالیاتی رایگان
ترسیم بهترین ها از مکانیسم های مختلف در زیر برخی از درس‌های به دست آمده از تحقیقات اخیر ما در مورد تأمین مالی مبتنی بر نتایج و تأمین مالی مستقیم صندوق‌های سبد سلامت در مناطق موانزا و مارا آمده است. هر دو منطقه از سال 2018 تأمین مالی مستقیم از صندوق های سبد سلامت دریافت کرده اند، در حالی که RBF در سال 2016 در موانزا و در اواخر سال 2019 در مارا اجرا شد (اما در زمان انجام این تحقیق هیچ پرداخت RBF در مارا انجام نشده بود).

به نظر می رسد تامین مالی مستقیم ارائه دهندگان خط مقدم کارایی را افزایش می دهد. ما متوجه شدیم که RBF در دسترس بودن داروها را بهبود بخشید، کیفیت خدمات کلی را بهبود بخشید، و ارائه برخی خدمات، اما نه همه، را افزایش داد. شکل‌های 1 و 2 توسعه در دسترس بودن دارو و کیفیت خدمات در مراقبت‌های زایمان را در موانزا و مارا بین سال‌های 2016 تا 2020 نشان می‌دهند. این واقعیت که پیشرفت‌ها به طور مداوم در موانزا نسبت به مارا قوی‌تر بوده است، نشان می‌دهد که RBF کارایی را افزایش داده است. RBF باعث شد کارکنان بهداشتی محتوای مراقبت را بهبود بخشند و آنها با بیماران به شیوه ای پاسخگوتر برخورد کردند. مدیران تسهیلات ادعا کردند که تامین مالی مبتنی بر خروجی محرک مهمی برای این تغییرات است.

کارکنان و مدیران بهداشت بر این عقیده بودند که تامین مالی مستقیم صندوق سبد سلامت نیز کارایی را بهبود می بخشد. به عنوان مثال، مدیران بهداشت ادعا می کنند که این مکانیسم باعث کاهش اتلاف زمان و منابع در مقایسه با فرآیندهای بوروکراتیک قبلی برای دسترسی به بودجه شوراها می شود. افزایش استقلال ارائه‌دهنده نیز به افزایش مالکیت محلی در توسعه و اجرای طرح‌ها کمک کرد، مشابه آنچه در RBF رخ داد.

تامین مالی مستقیم ارائه دهندگان نیز ممکن است شفافیت و پاسخگویی را افزایش دهد. تامین مالی مستقیم صندوق سبد سلامت باعث افزایش شفافیت در زمینه تخصیص منابع بین تسهیلات شد. هر دو مکانیسم با توانمندسازی کمیته‌های تأسیسات بهداشتی و حکومتداری (HFGC) برای ایفای نقش فعال‌تر در نظارت بر تسهیلات، برنامه‌ریزی و بودجه، حکمرانی محلی و مکانیسم‌های پاسخگویی را تقویت کردند. تعداد جلسات در سال در HFGCها از سال 2016 تا 2020 68 درصد در موانزا و 32 درصد در مارا افزایش یافته است. با این حال، تأمین مالی مستقیم چالش‌های جدیدی از جمله انگیزه‌های قوی‌تر برای گزارش‌دهی نادرست ایجاد می‌کند. فرصت‌های گزارش نادرست احتمالاً با RBF محدودتر از تأمین مالی مستقیم صندوق سبد سلامت است، زیرا بازدیدهای تأیید مکرر بیشتر است.

مشاوره مالیاتی رایگان

داده های کشورهای صنعتی و در حال توسعه نشان می دهد که نسبت مالیات بر درآمد به مصرف در کشورهای صنعتی به طور مداوم بیش از دو برابر نسبت در کشورهای در حال توسعه باقی مانده است. (یعنی در مقایسه با کشورهای در حال توسعه، کشورهای صنعتی به نسبت دو برابر بیشتر از مالیات بر مصرف درآمد از مالیات بر درآمد کسب می کنند.) داده ها همچنین تفاوت قابل توجهی را در نسبت مالیات بر درآمد شرکت ها به مالیات بر درآمد شخصی نشان می دهد. کشورهای صنعتی حدود چهار برابر مالیات بر درآمد شخصی نسبت به مالیات بر درآمد شرکت ها افزایش می دهند. تفاوت بین دو گروه کشور در درآمد دستمزد، در پیچیدگی اداره مالیات، و در قدرت سیاسی ثروتمندترین بخش جمعیت، عوامل اصلی این اختلاف هستند. از سوی دیگر، درآمد حاصل از مالیات های تجاری در کشورهای در حال توسعه به طور قابل توجهی بیشتر از کشورهای صنعتی است.

در حالی که ترسیم نسخه‌های سیاست هنجاری واضح از مقایسه‌های بین‌المللی در رابطه با ترکیب مالیات بر درآمد-مصرف دشوار است، یک مفهوم قانع‌کننده که با مقایسه آشکار می‌شود این است که توسعه اقتصادی منجر به تغییر نسبی در ترکیب درآمد حاصل از مصرف به مالیات بر درآمد شخصی با این حال، در هر مقطع زمانی، موضوع مهم سیاست مالیاتی برای کشورهای در حال توسعه، تعیین ترکیب بهینه مالیاتی نیست، بلکه مشخص کردن اهدافی است که باید با هر تغییر در نظر گرفته شده در ترکیب، برای ارزیابی پیامدهای اقتصادی به دست آیند. (برای کارآیی و برابری) چنین تغییری، و در صورت بدتر شدن وضعیت فقرا توسط این تغییر، اقدامات جبرانی را اجرا کند.


در کشورهای در حال توسعه که نیروهای بازار به طور فزاینده ای در تخصیص منابع اهمیت دارند، طراحی سیستم مالیاتی باید تا حد امکان خنثی باشد تا دخالت در فرآیند تخصیص به حداقل برسد. این سیستم همچنین باید رویه‌های اداری ساده و شفافی داشته باشد تا مشخص شود که آیا سیستم طبق طراحی اجرا نمی‌شود یا خیر.

مالیات بر درآمد شخصی

هر بحثی در مورد مالیات بر درآمد شخصی در کشورهای در حال توسعه باید با مشاهده این نکته شروع شود که این مالیات در اکثر این کشورها درآمد نسبتا کمی داشته است و تعداد افراد مشمول این مالیات (به ویژه با بالاترین نرخ نهایی) کم است. ساختار نرخ مالیات بر درآمد شخصی مشهودترین ابزار سیاستی است که برای اکثر دولت‌ها در کشورهای در حال توسعه برای تأکید بر تعهد آنها به عدالت اجتماعی و در نتیجه جلب حمایت سیاسی از سیاست‌هایشان در دسترس است. کشورها غالباً با اعمال براکت‌های نرخ‌های زیاد به حفظ درجه‌ای از پیشرفت اسمی در این مالیات اهمیت زیادی می‌دهند و تمایلی به اتخاذ اصلاحاتی ندارند که تعداد این براکت‌ها را کاهش دهد.

مشاوره مالیاتی رایگان

با توجه به تمرکز بالای درآمد و ثروت کشور و رشد بیشتر در دهه‌های اخیر، سیاست‌گذاران باید در نحوه برخورد قانون مالیات با افراد ثروتمند تجدیدنظر کنند. پردرآمدها و مخصوصاً دارای ثروت بالا، از مزایای مالیاتی سخاوتمندانه ای برخوردار می شوند که می تواند صورت حساب های مالیاتی آنها را به طرز چشمگیری کاهش دهد. حذف یا محدود کردن این ترجیحات کد مالیاتی را مترقی تر می کند و نابرابری را عقب می اندازد. همچنین باعث افزایش درآمد قابل توجهی می شود که می تواند برای تامین مالی اولویت های کلیدی و کمک به رفع چالش های مالی کشور استفاده شود.

یک مزیت مالیاتی حیاتی برای خانوارهای ثروتمند این است که بسیاری از درآمدهای آنها در اظهارنامه مالیاتی سالانه آنها نشان داده نمی شود، زیرا کد مالیاتی آن را "درآمد مشمول مالیات" در نظر نمی گیرد. درآمد در اظهارنامه مالیاتی سالانه آنها ظاهر نمی شود زیرا کد مالیاتی آن را "درآمد مشمول مالیات" در نظر نمی گیرد. به عنوان مثال، مالیات بر عایدی سرمایه (افزایش ارزش دارایی‌ها مانند سهام، املاک یا سرمایه‌گذاری‌های دیگر) تا حد زیادی داوطلبانه است: ممکن است با افزایش سرمایه‌گذاری‌هایشان، سرمایه‌گذاران با ثروت بالا هر سال سود سرمایه‌ای را جمع کنند، اما آنها تا زمانی که - یا تا زمانی که - آنها "معمولاً با فروش دارایی ارزیابی شده" به سود "تحقق" نکنند، مالیات بر این سودها بدهکار نیستند. افراد ثروتمند می‌توانند منتظر بمانند تا بفروشند تا زمانی که برایشان منطقی‌تر باشد، مثلاً سالی که در آن زیان سرمایه زیادی برای جبران سود داشته باشند. و اگر یک فرد ثروتمند به جای آن تصمیم بگیرد که دارایی های قدردانی خود را در هنگام مرگ به پسرش منتقل کند، نه او و نه پسرش هرگز مالیات بر عایدی سرمایه را بر رشد ارزش دارایی ها در طول عمرش بدهکار نخواهند بود. در مقابل، افرادی که درآمد خود را از کار (مثلاً از دستمزد یا حقوق) به دست می‌آورند، معمولاً از هر چک حقوقی مالیات بر درآمد و حقوق دریافت می‌کنند. اگر بدهی مالیاتی آنها در سال از مالیات های نگهداشته شده بیشتر باشد، باید مانده آن را تا 15 آوریل بعد پرداخت کنند.

علاوه بر این، بخش قابل توجهی از درآمدی که در اظهارنامه مالیاتی سالانه خانوارهای ثروتمند نشان داده می شود، با نرخ های ترجیحی مشمول مالیات می شود. سود سرمایه و سود سهام با حداکثر نرخ مالیات بر درآمد 20 درصد، بسیار کمتر از نرخ بالای 37 درصد در دستمزدها و حقوق ها، مشمول مالیات می شوند.[1] همچنین، قانون مالیاتی سال 2017 یک کسر 20 درصدی جدید برای برخی از درآمدهای حاصل از کسب و کار (درآمدی که صاحبان مشاغل مانند شراکت، شرکت های S و شرکت های انفرادی در اظهارنامه مالیاتی خود گزارش می دهند) ایجاد کرد که نرخ مالیات را کاهش می دهد. بر این درآمد تا 7.4 واحد درصد. این کسر به طور نامتناسبی به نفع افراد ثروتمند است: کمیته مشترک مالیات (JCT) تخمین می زند که 61 درصد از مزایا در نهایت به یک درصد از خانوارها سرازیر می شود. قانون 2017 همچنین نرخ شرکت را از 35 درصد به 21 درصد کاهش داد که به طور نامتناسبی به سود سهامداران ثروتمند است.

میزان درآمد و ثروت کشور که به سمت ثروتمندترین افراد جریان می یابد در دهه های اخیر به شدت افزایش یافته است. (شکل 1 و کادر را ببینید.) انتخاب های سیاست مالیاتی که به نفع پرونده های ثروتمند است به این تفاوت ها کمک کرده است. به همین ترتیب، رویکردهای جدید به سیاست مالیاتی می‌تواند این روندها را به عقب براند.

مشاوره مالیاتی رایگان
یکی دیگر از محدودیت‌های بدیهی در قدرت مالیاتی مقامات دولتی این است که یک مقام نمی‌تواند مالیات واحدی را دو بار بر یک شخص به یک دلیل اعمال کند.

مالیات عموماً عطف به ماسبق نمی شود، مگر در شرایط خاص. یکی از نمونه های مالیات عطف به ماسبق مالیات بر مزایای زمان جنگ در برخی از کشورهای اروپایی توسط قوانینی بود که در سال 1945 و زمانی که جنگ و اشغال دشمن به پایان رسید، وضع شد.

یک محدودیت رایج در قدرت مالیاتی این است که با همه شهروندان یکسان رفتار شود. این الزام در قانون اساسی ایالات متحده مشخص شده است. مقررات مشابه در سایر قوانین اساسی این است که همه شهروندان برابر هستند و هیچ امتیازی در امور مالیاتی نمی توان قائل شد. با این حال، این قانون اغلب از طریق نفوذ گروه‌های فشار نقض می‌شود. همچنین اجرا و تفسیر بدون ابهام دشوار است. در کشورهایی که دولت های محلی تحت کنترل دولت ملی هستند، مالیات محلی می تواند توسط مقام مرکزی به این دلیل که قانون اساسی ملی را نقض می کند، در صورتی که از قانون یکنواختی و برابری مالیات دهندگان تخطی کند، باطل کند.

گذشته از محدودیت های قانون اساسی، سنتی یا سیاسی فوق، هیچ محدودیتی برای قدرت مالیاتی نهاد قانونگذاری وجود ندارد. پس از تصویب قانونگذار، مالیات نمی تواند از نظر قضایی منع شود. هیچ راهی برای حمله قانونی به قانون مالیاتی به دلیل خودسری یا ناعادلانه بودن آن وجود ندارد، اما اجرای قانون باید صحیح باشد. مالیات مضاعف.
مشکل مالیات بر درآمد مضاعف و همزمان توسط مقامات دولتی به ویژه در حقوق بین الملل اهمیت فزاینده ای پیدا کرده است. رشد تماس های بین المللی امکان مالیات گرفتن از یک فرد یا شرکت را در چندین کشور چند برابر کرده است. علاوه بر این، نیازهای مالی رو به گسترش دولت ها باعث شده است تا اختیارات مالیاتی خود را گسترش دهند، در نتیجه موارد مالیات مضاعف به طور فزاینده ای مکرر و جدی می شوند.

مشاوره مالیاتی رایگان

IFS این کار را نمی کند. اورم، دومین دلیل بد، جایی است که شما در حال اجتناب از مالیات هستید، و بهشت ​​های مالیاتی به شما این امکان را می دهند. بنابراین، چه راهی واضح برای انجام آن خواهد بود؟ بنابراین من یک شرکت بریتانیایی هستم، مقدار زیادی پول نقد دارم، و اگر آن را در حساب بانکی خود در بریتانیا نگه دارم، مالیات آن پول نقد را پرداخت خواهم کرد، نمی‌خواهم این کار را انجام دهم، بنابراین می‌دانم چه چیزی آیا من قصد دارم انجام دهم، من قصد دارم یک شرکت تابعه در جزایر کیمن راه اندازی کنم. من این پول نقد را به آن شرکت تابعه جزایر کیمن می‌ریزم، این یک بهشت ​​مالیاتی است، بنابراین مالیاتی در آنجا وجود ندارد، بنابراین ناگهان از مالیات آن پول فرار کردم. اکنون که یک ترفند فوق‌العاده آشکار است و بریتانیا و بسیاری از کشورهای دیگر قوانینی را علیه شما دارند که دقیقاً این کار را انجام دهید. اما هنوز هم با وجود افراد غیرقانونی مالیاتی، زمان و پول کافی، به ویژه در گذشته، می‌توانید راه‌هایی برای اجتناب از مالیات پیدا کنید، مانند انجام کاری که غیرقانونی نیست، مجرمانه نیست، اما از خلاءها یا ترفندهای موجود در قوانین مالیاتی استفاده می‌شود. استفاده از بهشت ​​مالیاتی این استفاده بد از بهشت ​​های مالیاتی است. و این بیشتر همان چیزی است که امروز در مورد آن صحبت می کنیم، جایی که شما یک گروه بین المللی دارید که از بهشت ​​های مالیاتی به عنوان راهی برای کاهش مالیات کلی خود استفاده می کند. پس این بد است.

استفاده خوب از پناهگاه های مالیاتی چیست؟ بیایید تصور کنیم که من حقوق بازنشستگی دارم، مستمری دارم، اصلا نیازی به تصور آن نیست، من حقوق بازنشستگی دارم، صندوق بازنشستگی من مالیات نمی دهد، معاف از مالیات است، زیرا دولت فکر می کند که صندوق های بازنشستگی هستند. یک چیز خوب، واضح است که اجتناب مالیاتی نیست. من یک واحد تراست دارم، یا پول را در یک واحد تراست می چسبانم، واحد تراست مالیات نمی پردازد، زیرا دولت فکر می کند واحدهای تراست چیزهای خوبی هستند، اما همچنین اساساً نیاز به وجوه و چیزهایی مانند وجوه وجود دارد، زیرا این واحدها در خدمت هستند. انواع اهداف مهم اقتصادی و اگر از آن وجوه مالیات بگیریم، مردم دو بار مالیات می گیرند. یک بار در سطح صندوق و یک بار هم که پول را از صندوق دریافت می کنند. بنابراین به طور کلی پذیرفته شده است که وجوه نباید مشمول مالیات شوند. و برخی از انواع وجوه، مانند صندوق های واحد، به سادگی از مالیات معاف هستند. اما انواع دیگری از صندوق‌ها وجود دارند که سرمایه‌گذاران را از سرتاسر جهان جذب می‌کنند، و واقعاً نمی‌توان چیزی داشت که طبق قوانین هر کشوری در جهان معاف از مالیات باشد، زیرا همه کشورها قوانین متفاوتی دارند. بنابراین، کاری که فرد اغلب انجام می‌دهد این است که یک صندوق در یک بهشت ​​مالیاتی راه‌اندازی می‌کند، و به این ترتیب می‌توان به صندوقی که مالیات نمی‌دهد دست یافت. این راه طولانی برای گفتن این است که اجتناب از مالیات مضاعف، اجتناب از مالیات چندگانه گناه نیست، و من و بسیاری از افراد دیگر می گوییم که استفاده مشروع از یک بهشت ​​مالیاتی است.

هلن میلر

من فکر می‌کنم که برخی از سردرگمی‌ها در مورد تعاریف مربوط به مواردی است که اجتناب به حساب می‌آید. منظورم این است که همه با چیزهای زشت موافق هستند، همه موافق هستند که بد است، و همه موافقند که شاید مواردی وجود داشته باشد که از مالیات مضاعف اجتناب کنید، اشکالی ندارد. اما من فکر می کنم که مردم دقیقاً در مورد چیزی که شما آن را نوعی اجتناب می نامید متفاوت هستند. بنابراین، برای مثال، اگر واقعاً کارخانه‌ای را به طور کامل به کشوری با مالیات کم منتقل می‌کنید، اکثر مردم فکر می‌کنند، بسیار خوب، شما به سیستم مالیاتی پاسخ داده‌اید، اما این کاملاً قانونی بود. اگر شما در حال انجام یک کار بسیار فاحش و بسیار مصنوعی و فقط تعداد زیادی معاملات کاغذی هستید، بسیاری از مردم فکر می کنند، خوب این مشکلی ندارد، و دن درست می گفت، کارهایی که دولت ها از جمله ایالات متحده انجام داده اند، به نظر من واقعاً بوده است. در اینجا مهم است که کمی رویکرد خود را نسبت به رفتار شرکت‌های چندملیتی خود در خارج از کشور تغییر دهد تا اعداد مصنوعی‌تر صفحه‌گسترده‌ای را که در حال حرکت هستند، محدود کند. اما واضح است که در اینجا حد وسطی وجود دارد که در آن یک شرکت ممکن است در واقع بخشی از مالکیت معنوی را به بهشت ​​مالیاتی منتقل کند، مانند انتقال حقوق استفاده از یک حق ثبت اختراع یا انتقال حقوق استفاده از یک نام تجاری یا آنها، چیزی وجود دارد. در مورد آن، چیزی در واقع منتقل شده است، اما مانند یک کارخانه نیست، زیرا جابجایی یک تکه کاغذ بسیار آسان بود. و آن منطقه خاکستری بزرگ بین آن وجود دارد، آیا مشکلی نیست؟ آیا این استفاده درستی از قوانین است که بگوییم من به سیستم مالیاتی پاسخ دادم، یا واقعاً در اردوگاه، خوب این چیزی نبود که ما در نظر داشتیم؟ و من فکر می کنم پاسخ به آن این است که سیستم به گونه ای است که آنها از آن دور می شوند، غیرقانونی نیست، بنابراین اگر آن را دوست ندارید، سیستم را تغییر دهید. بنابراین من فکر می‌کنم برآوردهای بزرگی که در مورد تغییر سود مشاهده می‌کنید، و درجه زیادی از اختلاف نظر در مورد اینکه چه چیزی خوب است و چه چیزی خوب نیست، من فکر می‌کنم در این مرزها می‌آید که در آن چیزهای واقعی در حال تغییر هستند، اما چون ماهیت دارایی‌های نامشهود در واقع این است، شما می تواند چیزهای واقعی را تغییر دهد بدون اینکه واقعاً چیزی را که واقعاً فیزیکی است تغییر دهد، واقعاً کاغذ است که در حال حرکت است، من فکر می کنم این بسیاری از اتفاقات است.